Mette Nielsen werkt vaak met wat zij ‘het bijna uniforme’ of ‘het onvolmaakt uniforme’ noemt – een staat van wrijving die een ruimte opent waarin kleine verschillen duidelijker worden en microtonen en geluiden hoorbaar worden. Ze omarmt zowel toeval als controle als samenvallende parameters. In een aantal werken krijgen de musici instructies via iPods die op de shuffle-functie zijn ingesteld: de musici krijgen instructies met de stem van de componist rechtstreeks in hun oren, terwijl ze een aanzienlijke mate van controle uit handen geven omdat de vorm van het werk willekeurig wordt gecreëerd door de shuffle-functie van de iPod.
Nielsen heeft gestudeerd aan het Koninklijk Deens Conservatorium en het Jutland Conservatorium bij Simon Steen-Andersen, Jeppe Just Christensen, Niels Rosing-Schow, Hans Abrahamsen, Bent Sørensen en Hans Peter Stubbe-Teglbjærg. Mette Nielsen ontving de Pelle-prijs, de Axel Borup-Jørgensen-componistenprijs, de Carl Nielsen en Anne Marie Carl-Nielsen-legaat, het Anckerske-legaat en een legaat van het Astrid en Aksel Agerby Memorial Fund. Haar muziek is uitgevoerd door onder meer Ensemble Intercontemporain, Ensemble Adapter, Ensemble TM+, SCENATET, FIGURA Ensemble, Athelas Sinfonietta en het Bulgaarse vrouwenkoor Usmifka.
