Het Doctoraat in de Kunsten van Luca Piovesan behandelt compositie als een dialogisch en weerkerend proces van co-creatie, met als doel de spanning bloot te leggen in de dominante componist/uitvoerder verhouding in de westerse traditie (waarbij componisten worden gezien als de enige auteurs), en deze creatieve dynamiek te hervormen.
Om dit model uit te dagen, ontwikkelde Piovesan de Poliarmonica, een nieuw instrument dat accordeon, pedaalborden en computerverwerking combineert. Het werd een instrument om de rol van uitvoerders en nieuwe vormen van collectieve creatie te onderzoeken en fungeert daarbij als een soort blackbox. De auto-etnografische studie van Luca Piovesan positioneert het instrument als een plek van creatieve agency en een bemiddelaar tussen verschillende rollen.
Academisch promotor Maarten Stragier, artistiek promotor Claudio Jacomucci.
----------------------
Het concert op 11 december presenteert drie artistieke projecten die uit Luca Piovesan’s doctoraatsonderzoek zijn voortgekomen. Centraal staat de Poliarmonica: een uitgebreid accordeon met pedaalborden en live-elektronica, dat in zeven jaar werd ontwikkeld en is doordrongen van site-specificity, relationaliteit, gemeenschap en ecologische reflectie. Het instrument vormt een venster op Piovesan’s onderzoek naar hoe zulke instrumenten samenwerking en co-creatie kunnen stimuleren.
