Twee generaties, één erfenis: de Toots Thielemans Jazz Award
De Toots Thielemans Jazz Award behoort tot de meest betekenisvolle onderscheidingen van het Koninklijk Conservatorium Brussel. De prijs bekroont elk jaar een uitzonderlijke masterstudent die artistieke maturiteit koppelt aan een uitgesproken persoonlijk profiel. De laureaten ontvangen naast de erkenning ook een podiumplek tijdens het Brussels Jazz Festival in Flagey.
In 2024 ging de award naar pianist en componist Yarno Hoedemakers; in 2025 naar de Nederlands-Belgische jazzvocaliste Adinda Hertmans. Beide jonge veelbelovende artiesten belichamen op hun eigen manier de veelzijdige toekomst van de Belgische jazz.
Jazz is vrijheid. Weinig grenzen. Een wereld die zichzelf blijft heruitvinden.
Yarno Hoedemakers
Yarno Hoedemakers (laureaat 2024): ritme, elektronica en een open oor
Toen Yarno Hoedemakers in 2024 afstudeerde, had hij niet verwacht dat de Toots Award zijn richting zou uitkomen. Hij vertelt lachend: “Ik was er totaal niet mee bezig. Vier maanden na mijn masterproef kreeg ik plots een mailtje: ‘Je hebt gewonnen.’ Ik dacht zelfs even: Ah ja, die prijs bestaat ook nog.”
De jury prees zijn sterke compositorische visie en het gedurfde klankexperiment dat hij in zijn eindexamen neerzette. Yarno’s traject onderscheidt zich door zijn openheid naar elektronische muziek, een wereld waarin hij al actief was vóór hij jazz ontdekte. Tijdens COVID viel de lespraktijk stil, en precies dat creëerde een kantelpunt: “Ik had ineens tijd. Ik ben beginnen transcriberen, oefenen, samen musiceren… Jazz is toen echt een obsessie geworden.”
Een stijl gebouwd op ritmiek en gelaagdheid
Yarno’s muzikale identiteit is sterk ritmisch. Zijn eerste instrumenten waren percussie-instrumenten, en dat hoor je in zijn spel: pulserend, gelaagd, energiek. “Ik ben eigenlijk een spons,” zegt hij. “Ik pik overal kleine dingen op: jazz, clubmuziek, elektronica, R&B… Al die invloeden komen samen in hoe ik speel en schrijf.”
Zijn elektronische achtergrond vormt ook de basis van zijn nieuwe project dat in januari 2026 in Studio 4 in Flagey wordt voorgesteld. Daarin onderzoekt hij de versmelting tussen akoestische instrumenten en live-elektronica.
“We werken met contactmicrofoons op de drums, live-effecten, lagen die doen denken aan clubmuziek. Maar het moet altijd in functie staan van de muziek. Het blijft een jazzproject, alleen met nieuwe bouwstenen.”
Docenten en vorming
Yarno verwijst naar Diederik Wissels, Jeroen Van Herzeele en Antoine Prawerman als bepalend voor zijn evolutie: “We kwamen soms uit andere werelden, maar dat leverde net boeiende discussies op. Die lessen hebben mijn oren echt geopend.”
Op dit moment studeert hij verder in de Educatieve Master aan KCB.
Zijn definitie van jazz sluit aan bij zijn eigen parcours: “Jazz is vrijheid. Weinig grenzen. Een wereld die zichzelf blijft heruitvinden.”
Jazz is een persoonlijk proces, een ruimte waarin identiteit wordt gevormd door jezelf tot op het diepste niveau bloot te leggen.
Adinda Hertmans
Adinda Hertmans (laureaat 2025): een stem die haar eigen pad uitstippelt
Toen Adinda Hertmans in juni 2025 magna cum laude afstudeerde, overtuigde ze de jury met een eindexamen dat persoonlijkheid, onderzoek en muzikaliteit tot één geheel smeedde. “Blijkbaar zochten ze naar een sterk individu, niet per se het meest afgewerkte project,” vertelt ze. “Ik heb onderzocht wie ik zelf ben als zangeres op een podium, en daar viel alles samen.”
Haar masteronderzoek vertrok van een opvallende vraag: waarom improviseren vocalisten in de jazz doorgaans minder dan instrumentalisten? “Ik wil even sterk kunnen improviseren als een saxofonist. Voor mij is improvisatie geen techniek maar een identiteit.”
Invloeden en groei
Adinda groeide op in een huis waar vooral gitaristen en pianisten klonken. Geen zangers. Dat verklaart haar instrumentale benadering van zang: frasering, interactie, ritmische spanning en een echte ‘band mind-set’ zijn voor haar even belangrijk als tekst en kleur.
“Ik hoef niet altijd de frontvrouw te zijn. Ik wil evenveel dragen als een bassist of pianist, deel zijn van één geheel.”
Haar muzikale voorbeelden zijn opvallend instrumentaal: Pat Metheny, John Scofield, Aaron Parks, Kurt Rosenwinkel. Bij vocalisten noemt ze Esperanza Spalding als uitzondering. “Zij denkt zo breed. Dat inspireert me enorm.”
Ze benadrukt ook de impact van haar docenten: “David Linx heeft mij als onzeker meisje zien binnenkomen en mij vier jaar lang vooruitgestuwd. En Diederik Wissels heeft mij geholpen om echt als artiest te groeien. Ik ben niet meer dezelfde persoon als zes maanden geleden.”
Vooruitblik: eigen werk en een Flagey-debuut
Voor Adinda is jazz als een persoonlijk proces, een ruimte waarin identiteit wordt gevormd door “jezelf tot op het diepste niveau bloot te leggen.”
In 2025 verscheen haar eerste single Feel, en binnenkort neemt ze haar debuutalbum op. Dankzij het prijzengeld kan ze deze productie realiseren. Het project krijgt een premièreplek tijdens het Brussels Jazz Festival in Flagey in januari 2027, waar ze haar eigen muziek zal voorstellen.